รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
ภูเขาและป่าไม้ ในยามเย็นของฤดูใบไม้ร่วง ท่ามกลางความงดงามของธรรมชาติ ชวนให้นึกถึงสถานที่ในอดีต ในใจของนักเดินทาง เสียงลำธารในป่า ที่ดังก้องมาแต่ไกล เปรียบเสมือนเสียงดนตรีที่น่าหลงใหล ก่อให้เกิดความใฝ่ฝัน ถึงบ้านเกิดมากยิ่งขึ้นในป่าผ้าไหมยกดอก ฤดูใบไม้ร่วงปรากฏ ในปีกอันบอบบางดุจแพรไหมสีทอง โอ้ หัวใจของฉัน คุณไม่รู้สึกสั่นไหวไปกับ คลื่นในแม่น้ำด่าบ้างหรือ ด้วยสายตาเศร้าหมองไปที่ ชนเผ่าบนภูเขา บทกวีที่แต่งขึ้น เกี่ยวกับใบหญ้าในป่า เสียงฝนยามเย็น สะท้อนเงียบ ๆ บนลำธาร จากหมู่บ้านห่างไกล ดนตรีแห่งขุนเขาอันไพเราะ หมอกปกคลุมถนนชายแดน เสียงร่ำลาอันเศร้าโศก น้ำตาที่เอ่อไหลลงมา เมฆลอยเหนือเกาะเล็กที่อยู่ไกล และยอดเขาสีเงิน ในบ้านใต้ถุนสูง ความปรารถนามากมาย ด้วยร่องรอยแห่งรอยเท้า อันสง่างามที่จางลง ชุดสีครามของคุณ ซีดจางลงเช่นกันไหม? ไฟหมุนแผ่รังสีแสง แสงแห่งความฝันสีทอง แก้มสีชมพูสะท้อน ถึงแก่นแท้ของป่า นิ้วมือที่หอม กลิ่นหญ้าป่า เมฆอ่อนละมุนด้วยความรัก ลูบไล้เส้นผมอันสวยงาม กระโปรงปักลายของ หญิงสาวพื้นเมือง ผ้าพื้นเมืองบุด้วยดอกไม้ และเฉดสีเมฆ สายตาอันอ่อนโยน ที่เปี่ยมไปด้วยความรักของชนเผ่า ความฝันโบยบินไป ในควันที่ลอยขึ้นจากกองไฟ รสหวานของอาหารที่แสนอร่อย ทำให้รู้สึกสดชื่นตลอดเวลา ทำให้รู้สึกโล่งหัว โดยไม่ต้องดื่มเลยด้วยซ้ำ เสียงขลุ่ยแถวแบบดั้งเดิม ก้องกังวานไปในยามค่ำคืน ลำธารที่โดดเดี่ยว ถูกครอบงำด้วยความเศร้า ควันหมอก ในเงาของภูเขาที่อ้างว้าง ในตอนท้ายของค่ำคืน หัวใจที่ทุกข์ทรมาน ท่ามกลางเสียงน้ำตกที่ดังก้อง เพลงลึกลับ ปลุกเทพเจ้าแห่งภูเขาให้ตื่นขึ้น จมอยู่ในเสียงโบราณ ของเปลวไฟอันมืดมน ฝนตกหนักเหนือกก ข้ามช่องเขาแอลป์ ลมหวีดหวิว ผ่านโพรงหิน และน้ำในลำธารตามมา กลิ่นหอมของใบไม้ชวนตื่นตะลึง ความฝันอันยาวนานต้องจบลง เมื่อสัมผัสแห่งความเศร้าโศกมาถึง ชุดของสาวบริเวณที่ราบสูง สีเขียวอันลึกลับ ดวงตาของป่าสะท้อนอยู่ ในลำธารสีฟ้า เก้งที่หลงทางส่งเสียงหอนบนยอดเขา จากท้องฟ้าและท้องทะเล ความคิดถึงแพร่กระจายไปในทันใด! หลงใหลใน เสียงอันน่าเศร้าของชะนี ท่ามกลางนกบนภูเขา เก้งเรียกฝูงของพวกมัน ใบหน้าของเธอ ดอกไม้แห่งป่า ฝนตกในยามหลับไหล ฉันรักเส้นผมของเธอ ที่พลิ้วไหวดุจเมฆบทเพลงที่อยู่ในใจของผู้คน เช่นเดียวกับทำนองเพลง พื้นบ้านอมตะซึ่งคือ "อ๊อ กวย" ยังคงฝังลึก อยู่ในความทรงจำของเด็ก ๆ ชาวเอาหลัก (เวียดนาม) ทุกคน ความงามอันส่องสว่าง ของดวงจันทร์จุดประกายความฝัน อันไร้เดียงสาของเด็ก ๆ ที่จะได้ไปเยือนโลกแห่งเวทมนตร์ ในช่วงพระจันทร์เต็มดวง “สวรรค์ประทานดวงจันทร์ดวงใหญ่ ที่สว่างไสวอย่างแท้จริง ในวันที่ 15 เดือนแปด แก่เด็ก ๆ ที่ชอบหัวเราะ และอยากไปดวงจันทร์ สามารถขอให้พระเจ้าให้ยืมบันไดได้”ในพระจันทร์สีงาช้าง มีต้นไทรใหญ่ และเจ้ากวยผู้เฒ่ายึดมั่นกับ ความฝันของเขา (ยึดมั่นกับความฝันของเขา) จงสงบนิ่งและฟังข้าเถิด อ๊อ กวย: "เหตุใดเจ้าจึงอยู่บนดวงจันทร์ นานนัก?" ในพระจันทร์สีงาช้าง มีต้นไทรใหญ่ และเจ้ากวยผู้เฒ่ายึดมั่นกับ ความฝันของเขา (ยึดมั่นกับความฝันของเขา) ลมไม่กลับบ้าน ลมพัดแรง ไปหลายพันทิศทาง พัดไปเรื่อย ๆ ไม่มีหยุด ในท้องฟ้าของประเทศของเรา (ในท้องฟ้าของประเทศของเรา) จงนิ่งฟัง พระจันทร์และสายลม บอกเล่าซึ่งกันและกัน บ้านเกิดเมืองนอนของคุณอยู่ที่ไหน โอ้ พี่สาว? ลมไม่กลับบ้าน ลมพัดแรง ไปหลายพันทิศทาง พัดไปเรื่อย ๆ ไม่มีหยุด ในท้องฟ้าของประเทศของเรา (ในท้องฟ้าของประเทศของเรา)มีจิ้งหรีดร้องเพลง ตลอดทั้งคืน เพลงของเขาเป็นของขวัญ ดังนั้นเขาจึงยากจนข้นแค้น (ดังนั้นเขาจึงยากจนข้นแค้น) ให้รางวัลกับเสียงจิ้งหรีด ร้องจากใจ สวรรค์ส่งดวงดาว ที่ส่องประกายในสถานที่นับพันแห่ง มีจิ้งหรีดร้องเพลง ตลอดทั้งคืน เพลงของเขาเป็นของขวัญ ดังนั้นเขาจึงยากจนข้นแค้น (ดังนั้นเขาจึงยากจนข้นแค้น)แสงตกลงบนเนินเขา แสงไต่ขึ้นต้นไม้ ขาแสงเมื่อยล้า ดังนั้นมันจึงนั่งลงตรงนี้ (มันนั่งลงตรงนี้) ร่วมชมแสงยิ้ม อย่างมีความสุข เรามาสนุกกันเถอะ พี่สาวและพี่ชาย แสงตกลงบนเนินเขา แสงไต่ขึ้นต้นไม้ ขาแสงเมื่อยล้า ดังนั้นมันจึงนั่งลงตรงนี้ (มันนั่งลงตรงนี้)เด็ก ๆ ที่ชอบหัวเราะ และอยากไปดวงจันทร์ สามารถขอให้พระเจ้าให้ยืมบันไดได้ (ให้ยืมบันได) สวรรค์ประทานพระจันทร์ดวงใหญ่ ที่สว่างไสวอย่างแท้จริง ในวันที่ 15 เดือนแปด เด็ก ๆ ที่ชอบหัวเราะ และอยากไปดวงจันทร์ สามารถขอให้พระเจ้าให้ยืมบันไดได้ (ให้ยืมบันได)ดีขนาดนั้นเลยเหรอ? มันดีจริง ๆ เหรอ หรือว่าคุณแค่ อยากจะยกระดับอัตตาของฉัน เพื่อให้คุณหัวเราะได้ ใช่ไหม? ดีจริงเหรอ? (ดีมาก!) ขอแค่มีชีวิตชีวาก็พอ ก็ดีแล้วใช่มั้ยล่ะ? ไม่สำคัญหรอกสวรรค์เป็นสถานที่ แห่งความสงบและความสุข ดินแดนสวรรค์ ที่มีเสียงขลุ่ยไพเราะ ที่ก้าวข้ามความผูกพันทางโลก ให้เราสามารถฟัง เรื่องราวของหัวใจได้ ตั้งแต่โบราณกาลฤดูใบไม้ผลิโรยราอย่างอ่อนโยน บนหญ้าเขียวขจีที่เพิ่งผลิบาน บนหญ้าเขียวขจี ในป่า นางฟ้าสองสามตัวเล่นขลุ่ย ความสันโดษดังก้องในเสียงดนตรี ความเศร้าโศกแผ่ซ่าน ไปในป่าอันห่างไกลแห่งนี้…นางฟ้าที่น่ารักริมลำธาร ที่มีเส้นผมที่พลิ้วไหว ต้นสนกระซิบบนเนินเขา ที่โดดเดี่ยว ด้านหลังช่องเขา เมฆสีชมพูยังคงลอยนิ่งอยู่ ต้นไม้อาบแสงแดด ขณะที่ยามบ่ายยังลังเลที่จะจากไปบนท้องฟ้าสีครามสูงเบื้องบน ดูสิ! นกกระเรียนขาวสองตัวบิน กลับสู่สวรรค์ นกกระเรียนขาวสองตัวบินกลับสู่ สวรรค์ ทะยานสูงขึ้นไป ไปถึงเมฆที่อยู่ไกลที่สุดที่มีนก เสียงขลุ่ยดังขึ้น แล้วลงสู่ลำธารใกล้ เหล่านางฟ้าผู้มีเสน่ห์ ทะยานสูงขึ้นไป ไปถึงเมฆที่อยู่ไกลที่สุดค้างอยู่ใกล้ ๆ สะท้อนกับต้นไม้สีเขียวชอุ่ม ผ่อนคลายดุจความรักอันแสนหวาน มีเสน่ห์ดุจนางฟ้าที่เต้นรำ อยู่กลางอากาศ ลมตะวันตกที่อ่อนโยน ในดินแดนสวรรค์ ความโศกเศร้าของนางฟ้าง๊อกจั้น ถูกพัดพาไปยังฝั่งที่ไกลออกไป...ความรักคือสิ่งหล่อเลี้ยง การดำรงอยู่ทั้งหมด เมื่อความรักมาถึงโลกจะส่องประกาย ด้วยศรัทธาและความมีชีวิตชีวา ใจคนก็เปรียบเสมือน ดอกไม้ที่กำลังบาน มีเสียงหัวเราะก้องไปทั่ว แต่เมื่อขาดความรัก หัวใจก็เหี่ยวเฉา เหลือเพียงความสิ้นหวัง ด้วยสัมผัสแห่งรักแท้เท่านั้น ที่จะทำให้วิญญาณ ค้นพบฤดูใบไม้ผลิแห่งความเยาว์วัย และความปีติชั่วนิรันดร์อีกครั้งความยินดีของความรัก คงอยู่เพียงชั่วขณะ ความเศร้าของความรักนั้นอยู่ชั่วนิรันดร์ ความปีติของความรักนั้น อยู่เพียงชั่วขณะ ความเจ็บปวดของความรักนั้น คงอยู่ตลอดชีวิต
